Тоҷикон аз Шарк
- Сарчашмаҳом барои Пайдоиши Масеҳ
- Пайдоиши Масеҳ
- Пайдоиши Масеҳ – Рӯзҳои 5 то 7
- Пайдоиши Масеҳ – Забур 109
- Пайдоиши Масеҳ Китоби Ишаъё 2
- Пайдоиши хондани Масеҳ аз Ишаъё 7
- Ишаъё 9:1-7 Нуре медурахшад
- Ишаъё 11
- Ишаъё 40:1-11 Каломи Худо Тасаллиро Ваъда Медиҳад
- Рӯзи 19 – Инҷили Юҳанно 1:9-14
- Мавлуди Исо аз Луқо 1:26-38
- Матто 1:18-25
- Суруди Марям ва Таваллуди Яҳё – Луқо 1:39-80
- Мавлуди Масеҳ – Луқо 2
- Пешгӯиҳо дар Маъбад
- Тоҷикон аз Шарк
Рӯзи 29 – Матто 2:1-8
Маҷусиён ки аз Шарқ барои саҷда кардани Подшоҳи навзоди яҳудиён омаданд
Ин қисса нишон медиҳад, ки Масеҳ барои тамоми ҷаҳон, ҳатто барои ғайрияҳудиён фиристода шудааст. Калимаи “маҷусӣ” аз вожаи форсӣ барои рӯҳониёни зардуштӣ гирифта шудааст, ки ба ситораҳо менигаристанд, то роҳнамоӣ пайдо кунанд. Ба назар мерасад, ки ин мардон шояд дар бораи пешгӯиҳои пайғамбар Дониёл медонистанд, ки сардори мунаҷҷимон буд (Дониёл 5:11). Ба назар
Таваҷҷӯҳ ба Масеҳ ва инъикоси он дар ҷомеаи яҳудӣ
Ҳангоми таваллуди Исо, маҷусиён, донишмандони ғайрияҳудӣ, омаданд, то ба Ӯ саҷда кунанд ва тӯҳфаҳои гаронбаҳо биёранд. Ин амали онҳо маънои васеътар шудани наҷоти Худо барои тамоми одамонро бозгӯ мекунад. Ҳиродус, подшоҳи он замон, бо шунидани ин хабар нороҳат ва шубҳанок шуд.
Дар муқоиса бо маҷусиён, коҳинони яҳудӣ, ки аз таваллуди Масеҳ огоҳ буданд, барои дидани Ӯ ҳеҷ ҳаракате накарданд. Ин нишон медиҳад, ки танҳо дониш доштан кофӣ нест; онҳое, ки дар ҳақиқат мехоҳанд Худоро шиносанд, бояд амал кунанд.
Савол барои мулоҳиза
Дар лаҳзаи таваллуди Масеҳ, оё шумо омода ҳастед Ӯро ҷустуҷӯ кунед ва ибодат намоед, ё танҳо дар намоишҳои берунии ҷашн иштирок мекунед?
Дуо
Худовандо, ман бо тамоми дили худ меоям, то туро ибодат кунам. Ба ман кӯмак кун, ки фурӯтан бошам ва барои эҳтироми ту бо тамоми вуҷудам қурбонӣ кунам.
Рӯзи 30 – Матто 2:9-12
Ибодати Маҷусиён
Ҳиродус маҷусиёнро ба ҳузури худ даъват кард ва бо фиреб гуфт, ки пас аз ёфтани Масеҳ ба ӯ хабар диҳанд, то ки ӯ низ ба Исо саҷда кунад. Аммо мақсади ҳақиқии ӯ ошкор мешавад: вай мехост Масеҳро нобуд кунад.
Маҷусиён ба Байт-Лаҳм рафта, Исои навзодро ёфтанд. Онҳо бо фурӯтанӣ саҷда карда, тӯҳфаҳои гаронбаҳое, аз қабили тилло, лубон ва мурро тақдим намуданд. Ин тӯҳфаҳо на танҳо рамзӣ буданд, балки ба Юсуф ва Марям дар гурехтан аз ғазаби Ҳиродус кӯмак карданд.
Дарс аз коҳинон ва маҷусиён
Ин саҳна нишон медиҳад, ки бегонагон ва ғайрияҳудиён барои эҳтироми Масеҳ омода буданд, дар ҳоле ки саркоҳинон ва Ҳиродус, ки мебоист аз омадани Масеҳ хурсанд мешуданд, беэътиноӣ ё душманӣ зоҳир карданд.
Мулоҳизаи имрӯзӣ
Баъзеҳо имрӯз низ гумон мекунанд, ки дар роҳи дурусти дин ҳастанд, аммо воқеияти Масеҳро нодида мегиранд. Имон ба Масеҳ оддӣ аст, аммо бо фурӯтанӣ талаб мекунад, ки ҳамаи ҳаётамонро ба Ӯ вогузор кунем.
Дуо
Худовандо, мисли маҷусиён, бигзор ман низ ба ту саҷда кунам ва беҳтарин чизеро, ки дорам, ба ту диҳам. Ба ман кӯмак кун, ки ҳаргиз ҳақиқати туро нодида нагирам.
Хулоса – Ишаъё 61:1-4
Дар Луқо 4:18-19, Худованд Исо ин порчаро дар куништ мехонад ва иҷро шудани онро эълон мекунад. Ба ибораи дигар, вай тадҳиншуда аст ва ин корҳоро дар хизмати худ ба ҷо хоҳад овард. Ҳангоми баррасии пайдоиши Масеҳ, ин оятҳо ҳаёти ӯро ҷамъбаст мекунанд.
Исо ба мазлумон хушхабар мерасонад ва дили шикастаҳоро тасаллӣ медиҳад. Ӯ зиндагии фаровонро ба орзуҳо ва душвориҳое, ки мо дучор мешавем, иҷро мекунад. Масеҳ ваъда медиҳад, ки мо танҳо нахоҳем монд ва Ӯ дар ниҳоят моро шифо хоҳад бахшид, хоҳ ҳозир ва хоҳ дар эҳё.
Мардуми эҳтиёҷманд онҳое хоҳанд буд, ки мотамзада, ранҷдида ва ғуломӣ ҳастанд – Ӯ онҳоро аз ин мушкилот раҳо хоҳад кард. Замони Масеҳ вақти илтифоти Худованд хоҳад буд (Ишаъё 61:2) ва Ӯ мири осоиштагӣ хоҳад буд.
Ҳамчун масеҳиён – пайравони Масеҳ – мо медонем, ки аз ҷониби Худо интихоб шудаем ва бояд ба ҷаҳон равем, то хушхабарро мавъиза кунем. Дар Масеҳ мо аз гуноҳҳои худ озод мешавем. Ӯ моро рӯҳан ва ботинӣ тасаллӣ медиҳад. Мо вазифадорем ба дигарон кӯмак расонем ва муҳаббати Худоро ба онҳо нишон диҳем. Ҳамон тавре ки Масеҳ маҷрӯҳонро мебандад, мо низ бояд мисли хирадмандон ба душвориҳои дигарон ворид шавем, то муҳаббати Худоро зоҳир кунем. Мо медонем, ки дар ваъдаҳои Худо умед дорем ва ҳаёти ҷовидонӣ ба мо бахшида шудааст.
Дар таъминоти Масеҳ барои мо, Ӯ хокистари мотами моро гирифта, ба либоси ҳамду сано табдил хоҳад дод. Ӯ шахсон ва вазъиятҳоро комилан тағйир медиҳад, ба ҳаёт ва ҷамъият навоварӣ меоварад.
Худовандо, мо ба Ту ташаккур мегӯем барои пайдоиши Масеҳ ва барои он ки Ӯ омадааст, то ба мо ҳаёти нав биёрад. Бигзор мо бо Ӯ роҳ равем ва бубинем, ки чӣ гуна Ӯ вазъиятҳои моро ба баракатҳо ва ҳамоҳангӣ табдил медиҳад.
Ин китобча бо видеоҳои YouTube, ки матнро пайравӣ мекунанд, пурра карда шудааст. Шарҳҳои бештарро дар www.kalisoitojiki.com метавонед пайдо кунед, ки дар он PDF-и ин маводро низ зеркашӣ кардан мумкин аст.
Баракатҳо барои ҳар яки шумо, вақте ки ҳар рӯз бо Худованд рафтор мекунед!