Нони Ҳаррӯза – Доварон 3:1-11

Нони ҳаррӯза - Китоби доварон

• Китоби Доварони Исроил
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 1:1-21
• Нони Ҳаррӯза – Китоби Доварон 1:22-36
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 2:1-10
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 2:11-23
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 3:1-11
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 3:12-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 4:1-10
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 4:11-24
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 5:1-18
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 5:19-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:1-10
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:25-40
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 7:1-14
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 7:15-25
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:1-12
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:13-28
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:29-35
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:1-6
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:7-21
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:22-45
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:46-56
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 10:1-18
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:1-11
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:12-28
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:29-40
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 12:1-15
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 13:1-14
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 13:15-25
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 14:1-20
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 15:1-20
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 16:1-14
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 16:15-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 17:1-13
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 18:1-20
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 18:21-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:11-24
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 19:1-9
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 19:10-21
• Нони Ҳаррӯза – Доравон 19:22-30
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:1-7
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:8-28
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:29-48
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 21:1-12
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 21:13-25

Якумин довари Исроил Отниил

Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо

Худои Таоло исроилиёнро меозмуд, то бубинанд, ки оё онҳо аз халқҳои сокини Қанъон ҷудо шуда, ба Каломи Ӯ итоат мекунанд ё не. Аммо, ба ҷои ин, яҳудиён бо бутпарастон издивоҷ карданд ва ба бутҳои онҳо саҷда карданд (оят. 1-6).
Ба хашм омада, Худованд подшоҳи Байнанаҳрайнро истифода бурда, халқашро насиҳат кард. Дар давоми ҳашт сол яҳудиён дар зери зулми сахт азоб кашиданд ва дар ноумедӣ ба Худо фарёд карда, халосӣ талаб мекарданд. Ва Худованд ба онҳо ҷавоб дод ва Отниилро довар бар онҳо таъин кард (оят.7-11).

Хислати Худо

Ва хашми Худованд бар Исроил аланга гирифт, ва онҳоро ба дасти Кушан‐Ришъотаим, ки подшоҳи Арам‐наҳрайн буд, супурд, ва банӣ‐Исроил ҳашт сол ба Кушан‐Ришъотаим хизмат карданд. (3:8)

Барои гуноҳи бутпарастӣ, Худои Таоло исроилиёнро ба дасти шоҳ Кушан-Ришъотаим таслим кард, ки маъни номи ӯ “Кушани дучандон бад” аст. Исроилиёне, ки кӯшиш мекарданд, ки дар як вақт дар ду курсӣ нишинанд, ҳам ба Худо ва ҳам ба бутҳо хизмат кунанд, аз ҷониби подшоҳи “дучандон бади” исроилиён ҷазо дода шуданд. Дар натиҷа, дар замини ваъдашуда, ки умеди сулҳу шукуфоӣ доштанд, маҷбур шуданд зиндагии талхи ғуломони подшоҳи нопокро кашола кунанд.

9 Ва банӣ‐Исроил сӯи Худованд истиғоса бурданд, ва Худованд барои банӣ‐Исроил наҷотдиҳандае ба майдон овард, ки ӯ онҳоро наҷот дод: ӯ Отниил ибни Қеназ, додари хурдии Колеб буд. 10 Ва Рӯҳи Худованд бар ӯ буд, ва Исроилро доварӣ менамуд; ва барои ҷанг берун омад, ва Худованд Кушан‐Ришъотаимро, ки подшоҳи Арам‐наҳрайн буд, ба дасти ӯ таслим кард, ва ӯ бар Кушан‐Ришъотаим дастболо шуд. 11 Ва замин чил сол ором ёфт; ва Отниил ибни Қеназ вафот ёфт. (3:9-11)

Бо истифода аз Отниил, Худо исроилиёнро наҷот дод ва ба онҳо чил соли осоиштагӣ дод. Замине, ки мардум дар натиҷаи дур шуданашон солҳои дароз оҳу нола мекард, ба замини умеду сулҳ табдил ёфт. Монанди ин имрӯз дар ҳаёти мо низ рӯй медиҳад. Ҷонҳои мо, ки зери юғи гуноҳ ва айб азоб мекашиданд, ба шарофати қурбонии наҷотбахши Исои Масеҳ оромии ҳақиқӣ пайдо карданд. Оё шумо ин оромиро дар дили худ нигоҳ медоред?

Худовандо, ба мо ёрӣ деҳ, ки нигоҳ накарда ба вазъияти душвор ва аз ҳама чиз маҳрумшуда, хизмате, ки Ту ба мо супоридаӣ, содиқона иҷро кунем. Омин.