Нони Ҳаррӯза – Доварон 5:1-18
- Китоби Доварони Исроил
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 1:1-21
- Нони Ҳаррӯза – Китоби Доварон 1:22-36
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 2:1-10
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 2:11-23
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 3:1-11
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 3:12-31
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 4:1-10
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 4:11-24
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 5:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 5:19-31
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:1-10
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:25-40
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 7:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 7:15-25
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:1-12
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:13-28
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:29-35
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:1-6
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:7-21
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:22-45
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:46-56
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 10:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:1-11
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:12-28
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:29-40
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 12:1-15
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 13:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 13:15-25
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 14:1-20
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 15:1-20
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 16:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 16:15-31
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 17:1-13
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 18:1-20
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 18:21-31
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:11-24
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 19:1-9
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 19:10-21
- Нони Ҳаррӯза – Доравон 19:22-30
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:1-7
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:8-28
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:29-48
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 21:1-12
- Нони Ҳаррӯза – Доварон 21:13-25
Суруди Дебӯро ва Бороқ
Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо
Дебӯро ва Бороқ ба Худо суруди ҳамд хонданд, ва халқи худро ба сӯи ғалабае овард, ки имконнопазир менамуд. Ғалабаи бениҳоят бебаҳо бар
душман ба даст оварданд. Дебӯро ва Бороқ бо суруд шодӣ ва миннатдории худро ба Худо баён карданд. Пеш аз ҳама, онҳо Худовандро, ки ҷараёни ҷангро назорат мекард, ҳамду сано хонданд. Сипас онҳо ба он қабилаҳои Исроил, ки ба кӯмаки Худо боварӣ оварда, дар ҷанг иштирок карданд, миннатдорӣ баён карданд. Дебӯро ва Бороқ насли Реубенро маззамат карданд, ки беғайратӣ нишон доданд, инчунин писарони Дон ва Ошер, ки аз иштирок кардан дар ҷанг худдорӣ карда буданд (оят.1-18).
Дарсҳои Худо
14 Аз ҷониби Эфроим онҳое омаданд, ки решаашон дар кӯҳи Амолеқ аст; аз қафои ту — Биньёмин бо мардуми сершумори ту; аз ҷониби Мокир фармондеҳон фурӯд омаданд, ва аз ҷониби Забулун — онҳое ки асои муншӣ дар дасташон буд. 15 Ва сарварони Иссокор бо Дебӯро буданд; ва мардуми Иссокор, мисли Бороқ, аз қафои ӯ ба водӣ шитофтанд; дар ҳиссаҳои қабилаи Реубен андешаҳои дил бисьёр буд. 16 Чаро дар миёни қӯраҳо нишастаӣ, то ки найҳои рамабононро бишнавӣ? Дар ҳиссаҳои Реубен фикру андешаҳои дил бисьёр буд. 17 Ҷилъод дар он тарафи Урдун сокин буд, ва Дон чаро назди киштиҳо истод? Ошер дар соҳили баҳр нишаст, ва назди халиҷҳои худ сукунат дошт. 18Забулун қавме буданд, ки ҷони худро дар хатари мурдан узоштанд, ва Нафтолӣ низ дар баландиҳои саҳро. (5:14-17)
Аксарияти қабилаҳои Исроил фавран ба даъвати Дебӯро ҷавоб доданд ва худро дареғ надошта, бо душман ба ҷанг баромаданд. Аммо чанд қабилае низ буданд, ки аз насиби худ қаноатманд буданд ва мехостанд, ки аз нозирони беруна бимонанд ва ба азобу уқубатҳои бародарони ҳамхуни худ бепарво бошанд. Шумо ба мушкилиҳо ва шодиҳои ҷамоати худ чӣ гуна муносибат доред?
Худованди бузург, мо Туро ситоиш мекунем, ки ба мо озодӣ, умед ва пирӯзӣ додӣ. Омин.