Нони Ҳаррӯза – Доварон 7:15-25

Нони ҳаррӯза - Китоби доварон

• Китоби Доварони Исроил
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 1:1-21
• Нони Ҳаррӯза – Китоби Доварон 1:22-36
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 2:1-10
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 2:11-23
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 3:1-11
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 3:12-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 4:1-10
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 4:11-24
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 5:1-18
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 5:19-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:1-10
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:25-40
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 7:1-14
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 7:15-25
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:1-12
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:13-28
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:29-35
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:1-6
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:7-21
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:22-45
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:46-56
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 10:1-18
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:1-11
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:12-28
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:29-40
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 12:1-15
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 13:1-14
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 13:15-25
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 14:1-20
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 15:1-20
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 16:1-14
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 16:15-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 17:1-13
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 18:1-20
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 18:21-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:11-24
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 19:1-9
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 19:10-21
• Нони Ҳаррӯза – Доравон 19:22-30
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:1-7
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:8-28
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:29-48
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 21:1-12
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 21:13-25

Ғалабаи Худованд ва Ҷидъӯн

Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо

Ҷидъӯн гурӯҳи хурди худро бо “силоҳи” ғайриоддӣ мусаллаҳ кард: қурбонгоҳ ва шамъҳое, ки дар зарфҳои холӣ пинҳон шуданд. Исроилиҳо истироҳатгоҳи хуфтаи Мидёнро оромона иҳота карда, баъд бо садоҳои баланд ва “равшаннамоӣ” дар байни душманони хуфтаи худ воҳима мепошанд. Дар натиҷа, Мидёни бедоршуда дар торикӣ ба ҳамдигар ҳамла карданд ва сипас гурехтанд. Сарбозони Ҷидъӯн онҳоро таъқиб карданд ва эфроимиён, ки гузаргоҳҳои дарёро ишғол карда буданд, ду сарлашкари душманро асир гирифтанд (оят.15-25).

Дарсҳои Худо

Ва ҳамин ки Ҷидъӯн ҳикояти хоб ва таъбири онро шунид, саҷда бурда, ба ӯрдуи Исроил баргашт, ва гуфт: «Бархезед! Зеро ки Худованд ӯрдуи Мидьёнро ба дасти шумо таслим кардааст». (7:15)

Ҷидъӯн суханони дар истироҳатгоҳи душман шунидаро ба лашкари хурди худ, ки бояд бо лашкари бузурги душман меҷангид, расонд. Ӯ ба сарбозонаш ҳамон рӯҳбаландие дод, ки ҳангоми тарсу ҳарос худаш аз Худо мегирифт. Муҳимияти донистан ва ба одамон расонидани он чизе, ки Худованд ба онҳо гуфтааст, дар ин ҷо равшан аст. Роҳбарони ҷамъомад бояд кӯшиш кунанд, ки калисое, ки онҳо хизмат мекунанд, ки Ҷидъӯн ба нақшагирӣ ва омодасозии амалиёти дар пеш истода, чӣ гуна эҷодкорона муносибат кардааст. Бе иштироки Худованд, дар тамоми саъю кӯшиши ӯ, ба ин гуна ғалабаи дурахшон ноил намешуд. Бинобар ин, мо бояд аз ҷиҳати маънавӣ эҳтиёткор бошем, ки ба худ, ба муваффақиятҳои пештараи худ, таҷриба ва қобилиятамон такя накунем.

Худованди бузург! Мо боварӣ дорем, ки агар Ту бо мо бошӣ, мо метавонем ҷанговарони далери Ту гардем, гарчанде ки баъзан худро чун “нони ҷав” нотавон ҳис кунем. Омин.