Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:29-35

Нони ҳаррӯза - Китоби доварон

• Китоби Доварони Исроил
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 1:1-21
• Нони Ҳаррӯза – Китоби Доварон 1:22-36
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 2:1-10
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 2:11-23
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 3:1-11
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 3:12-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 4:1-10
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 4:11-24
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 5:1-18
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 5:19-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:1-10
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:25-40
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 7:1-14
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 7:15-25
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:1-12
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:13-28
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:29-35
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:1-6
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:7-21
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:22-45
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:46-56
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 10:1-18
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:1-11
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:12-28
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:29-40
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 12:1-15
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 13:1-14
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 13:15-25
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 14:1-20
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 15:1-20
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 16:1-14
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 16:15-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 17:1-13
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 18:1-20
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 18:21-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:11-24
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 19:1-9
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 19:10-21
• Нони Ҳаррӯза – Доравон 19:22-30
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:1-7
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:8-28
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:29-48
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 21:1-12
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 21:13-25

Торикӣ дар мамлакат

Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо

Сарфи назар аз он, ки Ҷидъӯн “расман” подшоҳ (оят.23) шуданро рад кард, дар асл ӯ мисли монарх зиндагӣ мекард. Вай зану фарзандони зиёд дошт. Ӯ ҳатто ба яке аз писаронаш “Абималик” ном пурмаъно гузошт, ки маънои “падар подшоҳ аст” – ро дошт (оят. 29-32).
Пас аз марги Ҷидъӯн яҳудиён Худо ва раҳмати Ӯро зуд фаромӯш карданд ва дубора ба Баал саҷда карданд. Онҳо ба хонадони Ҷидъӯн ҳам раҳм накарданд ва тамоми некие, ки ӯ барои Исроил карда буд, фаромӯш карданд (оят. 33-35).

Дарсҳои Худо

33 Ва чунин воқеъ шуд, ки чун Ҷидъӯн вафот ёфт, банӣ‐Исроил аз нав ба ибодати Баалҳо дода шуданд, ва Баал‐Бритро худои худ донистанд. 34 Ва банӣ‐Исроил Худованд Худои худро ба ёд наоварданд, ки Ӯ онҳоро аз дасти ҳамаи душманоне ки дар гирду пеши худ доштанд, раҳо карда буд. (8:33-34)

Барои он, ки Исроил ин қадар зуд Худои худро фаромӯш кард ва ба Баал баргашт, масъулияти бузурги Ҷидъӯн буд. Эфӯди тиллоие, ки вай сохта буд,
барои эҳёи бутпарастии мардум роҳ кушод. Вай роҳи худро ҳамчун роҳбар бо вайрон кардани маъбади бутпарастон оғоз кард, аммо “касби” худро ҳамчун пешвое анҷом дод, ки ба мардум бути дигаре дод. Агар мо ҳар рӯз аз Рӯҳи Муқаддас пур нашавем, мо низ метавонем ба чунин хатар дучор шавем.

Ва ба хонадони Ерубаал, ки Ҷидъӯн бошад, ба хотири тамоми некие ки ӯ ба Исроил карда буд, эҳсон нанамуданд. (8:35)

Исроилиён ҳама чизҳои некеро, ки аз Ҷидъӯн вазифадор буданд, зуд фаромӯш карданд. Ин далел шаҳодат медиҳад, ки роҳбарияти рӯҳонӣ дар Исроил
комилан аз даст рафтааст. Ва боз бар мамлакат абрҳо ҷамъ шуданд.