Нони Ҳаррӯза – Доварон 13:15-25

Нони ҳаррӯза - Китоби доварон

• Китоби Доварони Исроил
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 1:1-21
• Нони Ҳаррӯза – Китоби Доварон 1:22-36
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 2:1-10
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 2:11-23
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 3:1-11
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 3:12-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 4:1-10
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 4:11-24
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 5:1-18
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 5:19-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:1-10
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:25-40
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 7:1-14
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 7:15-25
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:1-12
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:13-28
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 8:29-35
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:1-6
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:7-21
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:22-45
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 9:46-56
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 10:1-18
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:1-11
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:12-28
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 11:29-40
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 12:1-15
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 13:1-14
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 13:15-25
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 14:1-20
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 15:1-20
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 16:1-14
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 16:15-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 17:1-13
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 18:1-20
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 18:21-31
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 6:11-24
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 19:1-9
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 19:10-21
• Нони Ҳаррӯза – Доравон 19:22-30
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:1-7
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:8-28
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 20:29-48
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 21:1-12
• Нони Ҳаррӯза – Доварон 21:13-25

Таваллуди Шимшӯн

Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо

Монӯаҳ намедонист, ки бо ӯ Кӣ сӯхан мегӯяд, вале бо самимият ба марди бегона хӯрок пешниҳод кард. Ба ҷои ин, Меҳмон ба ӯ маслиҳате дод, ки барои Худо қурбонии сӯхтанӣ биёрад. Ва ҳангоме ки Монӯаҳ итоат кард, Фариштаи Худованд дар оташ бар қурбонгоҳ бархост. Танҳо ҳамон вақт Монӯаҳ ва занаш фаҳмиданд, ки меҳмони пурасрорашон Кӣ буд. Баъдтар дар оилаи онҳо писаре таваллуд шуд, ки ӯро Шимшӯн номиданд (оят. 15-25).

Хислати Худо

Ва Монӯаҳ ба фариштаи Худованд гуфт: «Лутфан, туро мо каме нигоҳ дорем, то ки барои ту бузғолае тайёр кунем». (13:15)

Монӯаҳи сипосгузор мехост меҳмонеро, ки ба ӯ мужда расонд, самимона пазироӣ кунад. Имрӯз шумо ба кӣ бояд меҳмоннавоз бошед? Биёед ба ин
одамон тарзе хизмат кунем, ки шояд онҳо Фариштагони Худо бошанд.

Фаҳмиши амалӣ

Дар ин оят Маноаҳ ва ҳамсараш масъалаҳои рӯҳониро муҳокима мекунанд. Ӯ метарсид, ки аз дидани фариштаи Худованд хоҳад мурд, аммо ҳамсараш ӯро ором кард. Вай фаҳмид, ки Худованд қурбонии онҳоро пазируфтааст. Ҳамсароне, ки якҷоя ба Худо наздик мешаванд, баракат хоҳанд ёфт. (Накҳати Ҷон)