Нони Ҳаррӯза – 1 Петрус 3:13 то 22
- Маънои китоби 1 Петрус
- Нони Ҳаррӯза 1 Петрус 1:1 то 12
- Нони Ҳаррӯза 1 Петрос 1: 13 то 25
- Нони Ҳаррӯза 1 Петрус 2:1 то 10
- Нони Ҳаррӯза 1 Петрус 2:11 ба 25
- Нони Ҳаррӯза – 1 Петрус 3:1 то 12
- Нони Ҳаррӯза – 1 Петрус 3:13 то 22
- Нони Ҳаррӯза – 1 Петрус 4:1-11
- Нони Ҳаррӯза 1 Петрус 4:12 то 19
- Нони Ҳаррӯза – 1 Петрус 5:1 то 14
Барои ҳақиқат азоб кашидан
Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо
Масеҳиён бояд барои некӣ кӯшиш кунанд ва аз ранҷу азоб натарсанд. Ин маҳрумиятро барои атрофиёнамон гувоҳи равшан нест. Ки мо имондорон дар ҷаҳони бад буда, тарзи ҳаёти одилро пеш мебарем (оят 13-17). Исо азоб кашид ва дар салиб мурд, то ба мо наҷот диҳад. Худои Таоло Ӯро эҳё кард, то ки Исо бо Ӯ подшоҳӣ кунад ва ба мо кӯмак кунад, ки одамоне бошем, ки барои адолат кӯшиш кунем (оят.18-22).
Хислати Худо
19 Ва дар рӯҳ Ӯ рафта, ба арвоҳе ки дар зиндон буданд, мавъиза намуд. 20 Онҳо пештар беитоат буданд, вақте ки Худо, дар айёми Нӯҳ, пурсаброна интизорӣ мекашид, ҳангоме ки киштӣ соҳта мешуд, ки дар он мардуми каме, яъне ҳашт нафар, аз об наҷот ёфтанд.
Бо эҳё шуданаш Исо бар бадӣ ғалаба кард. Ба воситаи қурбонии кафорати Худ, Ӯ пирӯзии Худро ба фариштагони афтода низ эълон кард. Аз ин рӯ, муҳим нест, ки душманони мо, то чӣ андоза боқувватанд. Зеро онҳо аллакай аз ҷониби Масеҳ мағлуб шудаанд. Аксар вақт мо душманони худро хушбахту обод мебинем. Аммо ин, на дар бораи беқувватӣ ё бе парвоии Масеҳ аст, балки аз пурсабрии Ӯ шаҳодат медиҳад. Чунон ки дар айёми Нӯҳ, танҳо чанд нафаре наҷот ёфта буданд, имрӯз ҳам, кам одамоне мебошанд, ки имони худро нигоҳ доранд, мо бояд ғамхории онро кунем, то имони худро гум накунем.
22 Ки Ӯ ба осмон сууд карда, ба ямини Худо нишастааст ва фариштаҳо ва ҳукуматдориҳо ва қудратҳо мутеи Ӯ шудаанд.
Дар тарафи рости Худо нишаста, Исо бартамоми қувваҳои рӯҳонӣ ҳукмрон аст. Пас дар Ӯ пирӯзӣ низ аз они мост! Одамоне, ки масеҳиёнро таъқиб мекунанд ва он қувваҳои бадӣ, ки дар паси онҳост моро мағлуб карда наметавонанд. Аз ин рӯ, ҳангоми идомаи корҳои нек, мо набояд рӯҳафтода шавем ва дар тарсу ҳарос бошем.
Дуо
Худовандо ба мо кӯмак кун, то дар азобу уқубат сабр кунем, то иродаи Ту иҷро шавад. Омин.