Забур 4 – Дуои шоми Довуд
- Забур 1 – Хушбахтии одилон ва ҳалокати шарирон
- Забур 2 – Подшоҳе, ки ман дар он паноҳ мебарам.
- Забур 3 – Умед бастан ба мадади Худо
- Забур 4 – Дуои шоми Довуд
- Забур 5 – Дуои субҳи Довуд
- Забур 6 – Барои рӯҳи даҳшатбор дуо кунед
- Забур 7 – Ба Ту паноҳ мебарам
- Забур 8 – Шаъну шарафи инсоният
- Забур 9 – Суруди пурсурури Довуд
- Забур 10 – Худованд асоси одил аст
- Забур 11 – Каломи Худо рост аст
- Забур 12 – Тарс ва эътимод
- Забур 61- Умеди мо дар Худованд аст
- Забур 62 – Нони Ҳаррӯза
- Забур 63
- Забур 64
- Забур 13 & 14 – Мулоҳиза оиди таронаҳои 13 ва 14
Дуои шоми Довуд, ки пур аз имон ба мадади Худо мебошад.
Ин тарона дуои касест, ки бо муқобилият рӯ ба рӯ шуда, дурӯғ мешунавад. Бо вуҷуди эҳсосоти ғамхорӣ, ӯ медонад, ки Худо барои одилон дар пеши худ ҷой хоҳад дод (4:4). Худо дуоҳои ӯро мешунавад ва ӯро барои баракат ҷудо мекунад. Ояти чаҳорум мегӯяд: “Вале бидонед, ки Худованд порсоёнро барои худ ҷудо кардааст; Худованд мешунавад, вақте ки ман Ӯро мехонам.”
Дуо мегӯем
Вақте ки мо Ӯро даъват мекунем, Худо гӯш мекунад. Ӯ ғамхор ва шунавандаи фаъол аст. Новобаста аз он ки мо чӣ гуна эҳсос дорем, вақте ки ба Ӯ дуо мегӯем ва ба наздаш меоем, Ӯ наздик мешавад. Мо итминон дорем, ки Худо мешунавад ва нури худро бар мо медурахшад. Ин барои мо хурсандии зиёд меорад. Нури Ӯ неъмат ва баракати илоҳӣ аст (4:7-8).
Ба ҳузури Худо
Ба ҳузури Худо омадан ва диламонро аз ташвишҳои дурӯғ ва корҳои беҳудаи дигарон холӣ кардан ба мо шодӣ ва оромии амният мебахшад. Худо ба мо оромиш медиҳад ва моро иҷозат медиҳад, ки дар ин осоиштагӣ бо Ӯ бимонем.
Шумо ба куҷо меравед, то оромӣ ва эътимод пайдо кунед? Дар ояти 9 мебинем, ки ягона ҷои рафтан ба ҳузури Худост. Ӯ ба мо иҷозат медиҳад, ки дар осоиштагӣ зиндагӣ кунем, ба ҳадде ки ин ба мо имкон медиҳад, шабона хоб кунем, на дар тамоми шаб дар ташвиш бошем. Фикрҳои ташвишовари худро чӣ гуна идора мекунед? Онҳоро ба Худо супоред ва ба Ӯ таваккал кунед. Бигзор Ӯ бар шумо нур бахшад ва ба шумо оромӣ диҳад. Эътимоди ҳаррӯза ва омадани доимӣ ба ҳузури Худо амали интизории касонест, ки дар осоиштагӣ зиндагӣ мекунанд. Бигзор имрӯз бо ташвишҳои худ ба сӯи Худо биёем.
