Author: Nakhati Jon

Ба Қӯлассиён 2: Меҳнат ва ғамхорӣ Павлус барои имондорон Охири боби якум ва аввали боби дуюм ба ҳам пайваст мешаванд.

Бо хуни Ӯ дар салиб “Ҳоло дар ҷисми башарии Ӯ, ба воситаи марги Ӯ, моро оштӣ дод, то ки шуморо

Афзалияти Худованди Исо Кӯлассиён 1:15-17 – 15. Ӯ сурати Худои нонамоён ва нахустзодаи тамоми махлуқот аст, 16. Чунки ҳама чиз

Қӯлассиён 1:11 мегӯяд:“Ба тибқи иқтидори ҷалоли Ӯ ба тамоми қувват мустаҳкам шавед, то ки бо ҳар гуна сабру таҳаммул шод

Намунаи Инҷил — Қӯлассиён 1:7-8 – Онҳо башоратро шуниданд ва онро дар ҳаёти Эпафрос диданд. Эпафрос кӣ буд ва мо

Муқаддима 1:1-2 Дар Қӯлассиён 1:1 навишта шудааст: «Павлус, ки бо иродаи Худо ҳаввории Исои Масеҳ аст, ва бародари мо Тимотию.»

Рӯзи 29 – Матто 2:1-8 Маҷусиён ки аз Шарқ барои саҷда кардани Подшоҳи навзоди яҳудиён омадандИн қисса нишон медиҳад, ки

Tафсири Китоби Қӯлассиён Мавзӯи асосии Корбардии Қӯлассиён дар ҳаёт ва таълим: Мавзӯи асосии китоби Қӯлассиён дар он аст, ки Исои

Рӯзи 27 – Луқо 2:25-32– Шимъӯн интизор аст Мувофиқи қонуни Мусо, писарбача пас аз ҳашт рӯз хатна карда мешуд ва

Рӯзи 25 – Луқо 2:1-7 Дар замони таваллуди Исо, Қайсар Август, ки худро писари илоҳӣ эълон карда буд, ҳамчун аввалин