Библия

Худо Исроилро мазаммат мекунад Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо Тамоми Исроил: ҳам қавм ва ҳам коҳинон Худо ва шариати Ӯро фаромӯш карда,

«Ва Ман туро то абад ба Худ никоҳ хоҳам кард» Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо Бо вуҷуди хиёнати Исроил, Худо муносибати Худро

Тарҷумаи Забур 3 нишон медиҳад, ки Худо наҷотдиҳанда аст. Худо Довудро наҷот медиҳад Довуд менависад, ки “Валекин Ту, эй Худованд,

Ҷумари бевафо – Исроили хиёнаткор Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо Ҷумар, ҳатто оиладор буд, намехост, ки одатҳои бадашро тарк кунад ва эҳтиёҷоти

«Валекин Ман подшоҳи Худро бар Сион, кӯҳи муқаддаси Худ, таъин кардаам» (2:6). Мардум фикр мекунанд, ки чӣ тавр ҳукмронии Худоро

Пайғамбар Ҳушаъ – Зан ва фарзандони Ҳушаъ Китоби Ҳушаъ Китоби Ҳушаъ дар Аҳди Қадим достони як пайғамбари Худо аст, ки

Худовандро биҷӯед Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо Барои Довуд, Худо ҳама чиз аст. Муҳаббати бепоёни Ӯ сарчашма ва маркази ҳаёти забурнавис аст.

Қонунҳо дар бораи зӯроварӣ ва зарар ба одам Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо Ба қотилоне, ки қасдан одам мекушанд, кӯдаконе, ки падару

Насиҳат ба занон, шавҳарон ва ба калисо Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо Занони – масеҳӣ бояд ба шавҳарони худ итоат кунанд, ҳатто

Умеди зинда, Мерос ва Наҷот Мулоҳизаҳо ва Ҳулосаҳо Аввалин номаи худро, ҳавворӣ барои рӯҳбаландии масеҳиён менависад. Петрус, пеш аз ҳама,