Мавлуди Исо

Луқо 1:1–4 – Шоҳиди Навиштаҳо барои мо «То дуруст будани таълимотеро, ки дар он тарбият ёфтаед, бидонед.» Китоби Инҷили Луқо

Хонишҳои пайдоиш шукргузорӣ барои таваллуди Масеҳ ва интизории бозгашти Ӯро рӯҳбаланд мекунанд. Он вақт барои интизорӣ ва ибодати умедбахш аст.

Рӯзи 27 – Луқо 2:25-32– Шимъӯн интизор аст Мувофиқи қонуни Мусо, писарбача пас аз ҳашт рӯз хатна карда мешуд ва

Рӯзи 25 – Луқо 2:1-7 Дар замони таваллуди Исо, Қайсар Август, ки худро писари илоҳӣ эълон карда буд, ҳамчун аввалин

Рӯзи 22 – Инҷили Матто 1:18-24 – Хоби Юсуф Юсуф, вақте фаҳмид, ки Марям, арӯсаш, ҳомиладор аст, мехост ӯро пинҳонӣ