дуо ва ибодат

Муқаррар кардани саҳна – Закариё 7 дар соли чоруми подшоҳи Дориюш (518 пеш аз милод), дар замони сулҳи сиёсӣ ва

Пас аз он ки маллоҳон Юнусро ба баҳр андохтанд, Худованд як моҳии калонро омода кард, то ки ӯро фурӯ барад

Мо бо ҷомеаи атроф чӣ гуна муносибат дорем? Оё мо сулҳҷӯ ҳастем? Оё ҷомеа ба эътиқоди мо мухолифат мекунад? 9

Зеро ки Ту ҷони маро дар дӯзах нахоҳӣ андохт; нахоҳӣ гузошт, ки Куддуси Ту фаноро бубинад. (15:10) Худо паноҳгоҳи мост

Ин бахш аз шикастани шариат ҳушдор медиҳад, зеро муаллимони бардурӯғ одамонро ташвиқ мекарданд, ки бо зоҳир кардани рӯҳоният ва итоат

Намунаи Инҷил — Қӯлассиён 1:7-8 – Онҳо башоратро шуниданд ва онро дар ҳаёти Эпафрос диданд. Эпафрос кӣ буд ва мо

Чӣ тавр Исоро ҳамчун Худованд қабул кардан мумкин аст Вазъияти мо Чунки ҳама гуноҳ карда, аз ҷалоли Худо маҳрум шудаанд

Суруди пурсурури Довуд баъд аз ғалаба бар душманон. “Худовандро бо тамоми дилам ҳамд хоҳам гуфт; ҳамаи корҳои аҷоиби Туро ҳикоят

Худовандро ҷалол хонед! Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо Довуд марҳамати Худоро пурра ҳис карда, ба Ӯ шукр мегӯяд ва барои ҳар коре,

Дуои субҳи Довуд, ки пур аз умедворӣ ба мадади Худо мебошад. Ҳар рӯз ба сӯи Худо меомад «Вале ман, аз