Исои Масеҳ

Дар баъзе сутунҳои шаҳри Душанбе гули чорпояи чӯб бартарӣ дорад. Бо вуҷуди ин, гулҳои асосии Тоҷикистон, мисли кӯкнор, садбарг, савсан,

Юҳанно 20 бо нишон додани қабри холӣ ба эҳёи Масеҳ шаҳодат медиҳад. Аввал Марям қабри холиро мебинад, пас Петрус ва

Дар ин порча мо лаҳзаҳои охирини ҳаёти Исоро дар салиб мебинем. Ӯ изҳор мекунад, ки ташна аст, ва касе ба

18 Зеро паёми салиб барои онҳое, ки ҳалок мешаванд, ҷаҳолат аст, вале барои мо, ки дар роҳи наҷот ҳастем, қуввати

Дар Осиёи Миёна рассомон ва устодони зиёде дорем, ки бо чӯб кор карданро хуб медонанд. Дар Инҷили Марқӯс (6:3) мо

Дар Юҳанно 1:29–34 мебинем, ки Яҳёи Таъмиддиҳанда дар бораи марги Исо пешгӯӣ мекунад. Ӯ омад, то роҳи Масеҳро тайёр кунад,

1 Ва дар дасти рости Нишинандаи тахт китобе дидам, ки аз дарун ва аз берун навишта ва бо ҳафт мӯҳр

Ҳоло барои онҳое, ки фикр мекунанд, ки Исо намурдааст ё бо ягон роҳ наҷот ёфтааст, дар ин ҷо тафсилоти дафни

Матто 27:11-26 Исо дар назди Пилотус 11 Аммо Исо дар назди ҳоким истода буд. Ва ҳоким аз Ӯ пурсид: «Оё

Матто 26:57-68 – Қаёфо Исоро маҳкум кард Онҳое, ки Исоро дастгир карданд, ӯро ба ҳузури саркоҳин Қаёфо, ки шӯрои пирон