Библия

Ҷустуҷӯи зиндагии эҳёшуда (Кӯлассиён 3:1-4) 1 Пас, модоме ки шумо бо Масеҳ эҳьё шудаед, он чиро, ки дар боло аст,

Қӯлассиён 2:11-15 – Он чизе, ки Масеҳ барои мо кардааст – Қӯлассиён 2:11-12 мегӯяд: «Ва дар Ӯ шумо махтун шудаед,

Қӯлассиён 2:10 – Шумо низ дар Ӯ пуррагӣ доред “Шумо низ дар Ӯ пуррагӣ доред, ки Ӯ сари ҳар сарварӣ

Ба Қӯлассиён 2: Меҳнат ва ғамхорӣ Павлус барои имондорон Охири боби якум ва аввали боби дуюм ба ҳам пайваст мешаванд.

Бо хуни Ӯ дар салиб “Ҳоло дар ҷисми башарии Ӯ, ба воситаи марги Ӯ, моро оштӣ дод, то ки шуморо

Афзалияти Худованди Исо Кӯлассиён 1:15-17 – 15. Ӯ сурати Худои нонамоён ва нахустзодаи тамоми махлуқот аст, 16. Чунки ҳама чиз

Қӯлассиён 1:11 мегӯяд:“Ба тибқи иқтидори ҷалоли Ӯ ба тамоми қувват мустаҳкам шавед, то ки бо ҳар гуна сабру таҳаммул шод

Намунаи Инҷил — Қӯлассиён 1:7-8 – Онҳо башоратро шуниданд ва онро дар ҳаёти Эпафрос диданд. Эпафрос кӣ буд ва мо

Муқаддима 1:1-2 Дар Қӯлассиён 1:1 навишта шудааст: «Павлус, ки бо иродаи Худо ҳаввории Исои Масеҳ аст, ва бародари мо Тимотию.»

Рӯзи 29 – Матто 2:1-8 Маҷусиён ки аз Шарқ барои саҷда кардани Подшоҳи навзоди яҳудиён омадандИн қисса нишон медиҳад, ки