муҳаббати Худо

Ҳастӣ 2 ба мо дар бораи офариниш нақл мекунад: 1 Ва осмону замин ва тамоми анбӯҳи онҳо анҷом ёфт. 2

Дар баъзе сутунҳои шаҳри Душанбе гули чорпояи чӯб бартарӣ дорад. Бо вуҷуди ин, гулҳои асосии Тоҷикистон, мисли кӯкнор, садбарг, савсан,

Масеҳӣ шудан на танҳо дуо гуфтан ё ба калисо рафтан нест, балки ҳаётест, ки бо Масеҳ зиндагӣ мекунад. Калимаҳое мисли

1 Ва дар дасти рости Нишинандаи тахт китобе дидам, ки аз дарун ва аз берун навишта ва бо ҳафт мӯҳр

14 Зеро муҳаббати Масеҳ моро водор менамояд, ки чунин муҳокима ронем: Яке барои ҳама мурд, пас ҳама мурданд. 15 Ва

Чаро қурбонӣ зарур аст? Дар ин ҷо мо ду ҳадафи асосии қурбониро мебинем: поксозӣ ва бахшиш. Дар ояти 22 мо

«Валекин ман ба эҳсони Ту таваккал менамоям;дилам дар наҷоти Ту шодӣ мекунад;дар шаъни Худованд суруд мехонам,зеро ки Ӯ ба ман

Хонандаи меҳрубон! Дар ин китобчае, ки дар даст доред мо ба шумо дар бораи мавзӯи қурбонӣ гуфтугӯ кардаем. Ва ин

Матто 27:11-26 Исо дар назди Пилотус 11 Аммо Исо дар назди ҳоким истода буд. Ва ҳоким аз Ӯ пурсид: «Оё

Дар ин суханони Довуд (Пешгӯии эҳё), ӯ бо марг рӯ ба рӯ мешавад, аммо ба марг партофта намешавад. Марг ва