Муносибати ҳаррӯза бо Масеҳ
Масеҳӣ шудан на танҳо дуо гуфтан ё ба калисо рафтан нест, балки ҳаётест, ки бо Масеҳ зиндагӣ мекунад. Калимаҳое мисли
Гуфтугӯй бо Умари Хайём
Аз Накҳати Ҷон Барои онҳое, ки дар ҷустуҷуӣ ҳақ ҳастанд «Заррае худатонро ба мо нофаҳмҳо фаҳмонед? -Шумо одат кардаед, ки бо роҳи
Исо Худованд аст – Қулассиён 1:15-20
Афзалияти Худованди Исо Кӯлассиён 1:15-17 – 15. Ӯ сурати Худои нонамоён ва нахустзодаи тамоми махлуқот аст, 16. Чунки ҳама чиз
Оилаи масеҳӣ -10
Боби 10 – Моҷароҳо – мушкилии байни марду зан Дар ҳамаи оилаҳо байни шавҳару зан мушкилиҳо ҳаст, вале оё ин
Қурбонӣ дар нақшаи наҷоти Худо
Қурбонӣ дар нақшаи наҷоти Худо — ин силсилаест, ки нишон медиҳад чӣ гуна Худо қурбонии хунро барои омурзиши гуноҳҳо муайян
Матто 5:17–20 — Ҷовидонии Каломи Худо
Ин суханони Исо то имрӯз барои мо раҳнамоянд. Ӯ моро огоҳ мекунад: «Гумон макунед, ки омадаам Таврот ё суханони пайғамбаронро
Матто 5:27–32 – Дар Масеҳ рафтор кардан покӣ аст
Қонуни Мусо мегӯяд: «Зино накун», аммо Исо ҳатто фикрҳои шаҳватангезро баробар ба зино медонад. Аввалан, бо Исо рафтор кардан маънои
Дуо барои Наҷот
Чӣ тавр Исоро ҳамчун Худованд қабул кардан мумкин аст Вазъияти мо Чунки ҳама гуноҳ карда, аз ҷалоли Худо маҳрум шудаанд
Мавзӯъҳо
Авф – «Авф фармудан муворак хилсатест, Ҳар ки дорад авф, соҳибдавлатест. Дил аз нури авф равшан мешавад, В-аз насимаш сина
Худо Ҷуёи Тоҷикон аст – 9
Боби 9 – Давраи Сосониён – Соли 224 то 651 милодӣ Баъди пош хурдани давлати Портиён, Сосониён ба ҳукумрони меоянд.
