Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 25:23-40
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 19:1-13
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 20:1-17
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 20:18-26
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 21:1-11
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 21:12-27
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 21:28-36
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 22:1-15
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 22:16-31
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 23:1-19
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 23:20-33
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 24:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 25:1-9
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 25:10-22
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 25:23-40
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 26:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 26:15-37
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 27
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 28:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 19:14-26
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 28:15-43
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 29:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 29:19-28
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 30:17-38
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 30:1-4
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 29:29-46
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 31:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 32:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 32:15-35
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 33:1-11
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 33:12-23
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 34:1-17
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 34:18-35
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 35:1-19
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 35:20-29
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 35:30 – 36:7
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 36:8-19
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 36:20-36
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 37:1-16
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 37:17-29
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 38:1-20
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 38:21-31
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 39:1-21
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 39:22-43
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 40:1-16
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 40:17-38
Миз ва чароғдон барои Худо
Худо «дастур» – и муфассал дод, ки миз ва чароғдон, ки дар назди сандуқи аҳд гузошта мешавад, чӣ гуна бояд бошад.
Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо
Дар назди сандуқи аҳд бояд мизи махсусе, ки андозааш каме хурдтар буд меистод, ки дар болои он «нонҳои тақдимӣ» гузошта мешуд. Ин рамзи он буд, ки исроилиён бояд дар ҳузури Худои Таоло бо дили пок, мисли фатир истода бошанд (оят.23-30). Баъдан Худо ба таври муфассал мефаҳмонад, ки шамъдон ва лавозимоти он чӣ гуна бояд бошад. Чароғдони тиллоии ҳафт шоха рамзи он буд, ки зиндагии мардуми Исроил комилан аз Худованд вобаста буд (оят.31-40).
Дарсҳои Худо
Оят. 23-30 Нонҳои тақдими ҳамеша дар ҳузури Худо буданд. Мо имондорон, бояд худро комилан ба Худо бахшида ба таври равшан дарк кунем, ки дар пеши рӯйи Ӯ, ҳаловат бурда дар шодморунӣ мушоракат карда метавонем.
Оят. 31-40. Мисли чароғдони хомӯшнашаванда назди сан-дуҷи аҳд, Исо ҳамчун Нури абади ба замин омад. Мо бо ин Нур мунаввар шудаем ва метавонем корҳои зулмотро рад карда меваи хуб оварем. Биёед аз ҷиҳати рӯҳони бедор бошем, то нури фурӯзони дар даруни мо , то рӯзи дуюм бора омадани Худованд хомӯш нашавад .