Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 30:1-4

Қурбонгоҳ барои сӯзондани бухур

Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо

Қурбонгоҳи бухур бояд танҳо барои таъини худ истифода мешуд. Бухури сӯзон рамзи дуо, қурбонӣ, хизмат ва ҳама чизест, ки ба Худо додан мехостанд онҳое, ки омурзиши гуноҳҳоро аз Ӯ гирифтанд (оят.1-10).
Мусо аз Худо фармон гирифт, ки «барӯйхатгирии» мардумро гузаронад ва аз ҳар як калонсол фидияи ҷонӣ бигирад. Ин хотиррасон мекард, ки ҳаёти исроилиён аз Худованд вобаста аст. Маблағҳои ҷамъшуда бояд барои таъмини эҳтиёҷоти хидмат дар хаймаи вохӯрӣ истифода мешуданд. (оят. 11-16).

Хислати Худо

15 Сарватдор аз ним сиқл зиёд надиҳад, ва камбағал аз он кам надиҳад, вақте ки ҳадияи Худовандро барои кафорати ҷонҳои худ адо мекунед. 16 Ва нуқраи кафоратро аз банӣ‐Исроил бигир, ва онро барои хизмати хаймаи чомеъ бидеҳ; ва ин барои банӣ‐Исроил ёдгорӣ ба ҳузури Худованд, барои кафорати ҷонҳои шумо хоҳад буд». (30:15-16)

Ҳама мардони аз бистсола боло, новобаста аз молу сарваташон, ки аз ҷониби Худо муқаррар шудааст, бояд барои ҷони худ бо миқдори якхела фидия диҳанд. Бо ин роҳ, ҷамъоварии маблағ барои нигоҳ доштани ҳаёт дар маъбад, Худованд ба ҳамаи халқ имконият дод, ки дар хизмат бо Ӯ иштирок кунанд. Оё одамони сину солашон гуногун, ки ба гурӯҳҳои иҷтимоӣ ва этникӣ (гурӯҳӣ) дохиланд, дар ҳаёти калисои шумо якдилона иштирок мекунанд?

Дарсҳои Худо

7 Ва Ҳорун бухури муаттар бар он хоҳад сӯзонид; ҳар субҳ, вақте ки чароғҳоро ба тартиб меоварад, онро хоҳад сӯзонид. 8 Ва ҳангоме ки Ҳорун чароғҳоро дар шомгоҳ бармеафрӯзад, онро хоҳад сӯзонид; ин бухури доимӣ ба ҳузури Худованд дар наслҳои шумо хоҳад буд. (30:1-8)

Қурбонгоҳ барои бухур, бояд дар назди даромадгоҳи муқаддасон ҷойгир мешуд. Бухуре, ки бар он сӯзонда мешуд, рамзи дуоҳои муқаддасон ва бахшидашудагон ба Худо буд (Луқо.1:9-10; Ваҳӣ.5:8; 8:3; Забур. 141:2), ки набояд қатъ шавад. Оё «бухури» дуоҳо ва ибодатҳои шумо мунтазам ба сӯи Худованд боло мераванд?