Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 36:20-36
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 19:1-13
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 20:1-17
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 20:18-26
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 21:1-11
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 21:12-27
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 21:28-36
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 22:1-15
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 22:16-31
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 23:1-19
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 23:20-33
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 24:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 25:1-9
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 25:10-22
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 25:23-40
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 26:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 26:15-37
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 27
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 28:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 19:14-26
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 28:15-43
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 29:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 29:19-28
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 30:17-38
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 30:1-4
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 29:29-46
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 31:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 32:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 32:15-35
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 33:1-11
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 33:12-23
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 34:1-17
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 34:18-35
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 35:1-19
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 35:20-29
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 35:30 – 36:7
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 36:8-19
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 36:20-36
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 37:1-16
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 37:17-29
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 38:1-20
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 38:21-31
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 39:1-21
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 39:22-43
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 40:1-16
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 40:17-38
Болорҳо ва парда барои хаймаи муқаддас
Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо
Чорчӯби хаймаи муқаддас аз чӯби акатсия сохта шуда, бо тилло пӯшонда шуда буд (оят.20-34). Баъд коргарон ду парда: дохилӣ ва берунӣ сохтанд(оят. 35-38).
Дарсҳои Худо
Оят. 20-38. Хаймаро ба таврирамзӣ метавон «қасри ҳаракат-кунанда» номид, ки дар он Худо, Подшоҳи коинот сокинхоҳад шуд, ё «қасри бахт», кидар он ҷо бо «зани» Худ, халқи Исроил зиндагӣ хоҳад кард. Аммо нигоҳ накарда ба ороишоти қимматбаҳо, дар монандӣбо қасри боҳашамати фиръавн, ин хайма мисли хаймаи бенаво, ки дар биёбони чанголуд гумшуда буд. Аммо маҳз дар ҳамин манзил хоксорона, Худои Пурқудрат мехост сокин бошад, ки Ӯ бар худоёни Миср ва ҳокимони он доварӣ кард. Азин рӯ, хайма ҷое буд, пур аз ҷалол, ки дар ҳеҷ як қасри заминӣ дида намешавад. Бинои калисои мо шояд мисли хонаигилин, камбағалона ба назар менамояд, ки дар гирду атрофион биноҳои боҳашамат иҳоташудааст. Аммо агар Каломи Худо дар он сокин бошад, ки аъзоёни ҷамоат ба он итоат мекунанд, чунин калисо ба қасре табдил меёбад, ки дар онҷо Худо ҳузур дорад. Аз ҳаҷм ва намуди бинои калисо аз ҳад зиёд ҳавас накунед! Итоат-кории мо ба Каломи Худо, аз он муҳимтар аст, ки ба воситаи он ҷалоли Ӯ ба ҷамоат мерасад.