Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 37:1-16
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 19:1-13
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 20:1-17
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 20:18-26
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 21:1-11
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 21:12-27
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 21:28-36
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 22:1-15
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 22:16-31
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 23:1-19
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 23:20-33
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 24:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 25:1-9
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 25:10-22
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 25:23-40
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 26:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 26:15-37
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 27
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 28:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 19:14-26
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 28:15-43
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 29:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 29:19-28
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 30:17-38
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 30:1-4
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 29:29-46
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 31:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 32:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 32:15-35
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 33:1-11
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 33:12-23
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 34:1-17
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 34:18-35
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 35:1-19
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 35:20-29
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 35:30 – 36:7
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 36:8-19
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 36:20-36
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 37:1-16
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 37:17-29
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 38:1-20
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 38:21-31
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 39:1-21
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 39:22-43
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 40:1-16
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 40:17-38
Сандуқ ва миз
Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо
Басалъил сандуқ, ки рамзи тахти Худоро дошт ва миз барои нонҳои тақдимиро сохт. Ин ашёҳои муқаддас тавре тарҳрезӣ шуда буданд, ки коҳинон онҳоро бо тахтаҳои махсус ба осонӣ, аз ҷое ба ҷои дигар бурда метавонистанд. Худои Пурқудрат, ки Мисри пурқувватро дар ҳайрат монд, Худро фурӯтан кард, то «мусофир» гардад, ки халқи исроилиёнро ҳангоми саёҳат дар биёбон роҳнамоӣ кунад (оят. 1-16).
Хислати Худо
Оят.1-9. Худо дар Каломи Худ сокин аст. Маркази хаймаи муқаддас, манзили Худо, Қудси Қудсҳо буд. Сандуқ, дар навбати худ «асоси» Қудси Қудсҳо
буд. Дар маркази сандуқ лавҳаҳое буданд, ки дар он аҳкоми Худо навишта шудаанд. Ҳамаи инҳо ба иродаи тағйирнопазири Худованд шаҳодат медиҳанд, ки Худо мехост дар миёни халқи Худ ба воситаи Каломи Худ сокин бошад. Оё шумо мехоҳед, ки дар ҳама вақт ва дар ҳама ҷо, бо Худованд бошед? Ӯ дар Каломи Худ зиндагӣ мекунад!
Дарсҳои Худо
Ва он дастакҳоро ба ҳалқаҳое ки бар паҳлуҳои сандуқ ҳаст, дохил намуд, то ки сандуқ ба воситаи онҳо бардошта шавад. (37:5)
Ва дастакҳоро аз чӯби ақоқиё сохт, ва онҳоро бо тилло пӯшонид, то ки барои бардоштани миз хизмат кунад. (37:15)
Ҳалқаҳо ва тахтаҳо барои ба ҳаракат даровардани сандуқ ва мизро осон мекарданд. Ин ихтироъ нишон медод, ки исроилиён дар биёбон мусофир буданд. Аммо на танҳо онҳо, балки мо низ имондорон ба Масеҳ, даъват карда шудаем, ки дар ин ҷаҳон мусофир бошем. Мо бояд омода бошем, ки дар ҳар вақт «хонаи» худро тарк кунем. Ва мо набояд аз ин тарсем! Худи Худо, ки ба хотири мо мусофир шуд, ҳамроҳи мо меравад.