Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 39:1-21
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 19:1-13
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 20:1-17
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 20:18-26
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 21:1-11
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 21:12-27
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 21:28-36
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 22:1-15
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 22:16-31
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 23:1-19
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 23:20-33
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 24:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 25:1-9
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 25:10-22
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 25:23-40
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 26:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 26:15-37
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 27
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 28:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 19:14-26
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 28:15-43
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 29:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 29:19-28
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 30:17-38
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 30:1-4
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 29:29-46
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 31:1-18
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 32:1-14
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 32:15-35
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 33:1-11
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 33:12-23
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 34:1-17
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 34:18-35
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 35:1-19
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 35:20-29
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 35:30 – 36:7
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 36:8-19
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 36:20-36
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 37:1-16
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 37:17-29
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 38:1-20
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 38:21-31
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 39:1-21
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 39:22-43
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 40:1-16
- Нони Ҳаррӯза – Хуруҷ 40:17-38
Либосҳои муқаддас
Мулоҳизаҳо ва хулосаҳо
Коҳинон, ки дар назди Худо меистоданд, ҳамчун намояндагони мардум, бояд либоси махсус мепӯшиданд. Ҳунармандони моҳир онро, мисли хаймаи муқаддас, маҳз мувофиқи дастури Худо сохтанд. Ҷамъияти халқи Исроил бадкориҳои гузаштаи бутпарастии худро партофта, ба халқи имондор ва итоаткор ба Каломи Худо табдил ёфт (оят.1-21).
Дарсҳои Худо
Ва аз лоҷвард ва арғувон ва қирмиз либосҳои хизматӣ барои хизмат кардан дар қудс сохтанд; ва либосҳои муқаддас барои Ҳорун сохтанд, чунон ки Худованд ба Мусо амр фармуда буд. (39:1)
Либоси коҳинон муқаддас буд, яъне аз ҷониби Худо ҷудо карда шуда буд. Либосҳое ки мо имрӯз мепӯшем низ бояд муқаддас бошанд. Ҳамчун фарзандони Худованд, мо даъват карда шудаем, ки ҳаррӯз «либосҳои муқаддаси» марҳамат, меҳрубонӣ, фурӯтанӣ ва пурсабриро дар бар кунем.
Пас, ҳамчун баргузидагони муқаддас ва маҳбуби Худо, марҳамат, меҳрубонӣ, хоксорӣ, фурӯтанӣ ва пурсабриро дар бар кунед. Қӯлассиён 3:12
Оят.2-7. Саркоҳинон ки эфӯд дар бар карда, ба Қудси Қудсҳо даромада, дар симои ӯ халқ дар пеши Худои Муқаддас меистод, аз тамоми халқи Исроил фарқ надошт. Имрӯз Намояндаи мо дар назди Худои Таоло, Исои Масеҳ аст. Тавассути қурборнии Ӯ мо ҳақ дорем, ки ҳар вақт ва дар ҳама ҷо ба тахти файзи Худо наздик шавем.
Худои Муқаддас, ба мо чун коҳинони Ту ёрӣ деҳ, то дар пеши ин ҷаҳон далерона, ба Ту итоаткор бошем. Омин.